Commentaar december 2016
Niet hoe je valt, wel hoe je opstaat
Er is een prachtige tekst van Peter Handke waarin hij zegt ‘Misluk rustig’.
Mislukken, ja. Rustig, nee. We hebben niet geleerd dat mislukken mag.
Laat staan dat we daar rustig onder blijven. Rustig mislukken is een levenskunst,
een voortdurend balanceren tussen proberen, oefenen, durven struikelen.
Durven struikelen is je kwetsbaarheid laten zien.
Laten zien dat jij het ook niet weet.
Socrates zei het al: ‘Ik weet dat ik niet weet’.
Die wijsheid is al eeuwen oud.
Waarom is het zo moeilijk om het laagje vernis weg te laten?
Je laten zien zoals je bent, twijfelend en struikelend?
Misschien helpt het als we kiezen.
Kiezen om te durven.
Kiezen om te houden van struikelende mensen.
Kiezen om je te omringen met warme mensen die je
niet afwijzen als je zelf struikelt maar net een hand reiken.
En zélf je hand of je schouder aanbieden als iemand bijna valt.
Opstaan en weer doorgaan.
Dat klinkt simpel maar je doet het nooit alleen.
Bovenop je herwonnen zelfvertrouwen heb je anderen nodig.
Warme, bemoedigende anderen die samen met jou geloven in je kunnen.
In je veerkracht, in je talenten.
Geloven in jezelf is jezelf toelaten om te struikelen.
Struikel rustig, strompel recht, neem die handen aan,
leg je haren goed en probeer opnieuw.
Niet hoe je valt, wel hoe je opstaat.
Een set van 12 spreuken uit de oude doos kan je bestellen in een spreukenpochette via www.bzn.be. Je kan de selectie zelf samenstellen en zoeken per thema of jaartal.